Mijn
eerste kennismaking met science fiction was in de jaren zeventig van de
vorige eeuw met de serie die nog steeds miljoenen fans telt: Star Trek.
In
dezelfde tijd nam ik in de bibliotheek een boek mee van Felix
Thijssen uit
zijn serie over de ruimtetochten van
Mark Stevens. Het maakte mij nieuwsgierig naar de rest van de serie en
naar meer sf. Nadat ik ook nog Jack Vance, Keith Laumer en Hal
Clement gelezen had, was
ik voor het leven verslingerd aan het genre. Ik vind altijd
weer uitermate boeiend
om de fantasie van een schrijver te volgen. Bovendien laat
een boek veel meer dan een film ruimte voor
je eigen fantasie.
Goede
science fiction
is verrassend, boeiend, spannend en vaak
ook humoristisch. En wie kan
aantonen dat ergens in ons onmetelijke heelal de fantasie van de
schrijver geen
werkelijkheid zou zijn? We zien immers dat (onderdelen van)
verhalen die jaren
geleden nog puur fantasie waren, nu binnen bereik zijn. De bekende
Odyssee serie van de onlangs op Sri Lanka overleden schrijver Arthur C.
Clarke bevat zaken die inmiddels in theorie gerealiseerd
zouden kunnen worden of zelfs al werkelijkheid zijn.
Om
mijn onverzadigbare leeshonger te stillen ben ik in
boekwinkels en op boekenmarkten gaan snuffelen. Later, toen er
e-books kwamen, op internet en in nieuwsgroepen. Mijn verzameling
papieren en e-books telt nu bijna 650 boeken. Inclusief fantasy boeken,
een aanliggend genre dat ik in de loop
van de tijd ook ben gaan waarderen. Verder heb ik een aantal sf
films,
zoals Starwars, The Postman, Dune en natuurlijk ET, Avatar en films uit
de
tv-serie Startrek. En niet te vergeten, de 6 seizoenen van Games of
Thrones. Ook mijn favoriete Engelse serie - Blakes7 -
heb ik inmiddels gevonden.
Mijn toppers
Elke verzameling kent een aantal toppers. Ik meet dit
zelf af
aan het aantal malen dat ik een boek heb gelezen.
Op
nummer 1 staat bij mij Tschai van Jack Vance. Carina 4269 is een oude
gele ster
met slechts een immense planeet, Tschai. Op aarde heeft men
noodseinen ontvangen en een sterrenschip gestuurd. Het schip
wordt beschoten en alleen verkenner Adam Reith die
zich net klaarmaakte voor een landing, ontsnapt en stort op de planeet
neer. Dan begint een fantastische reis over een bizarre planeet. Op
Tschai verblijft een aantal buitenaardse rassen, de Chash, de Wankh en
de DirDir.
Zij hebben duizenden jaren geleden enkele stammen van
de aarde ontvoerd en die dienstbaar gemaakt. Het lukt Reith om
deze mensen bewust te maken van hun oorsprong. Na veel avonturen weet
Reith een ruimteschip te bouwen uit sloopschepen van de DirDir en
ontsnapt hij
met een aantal metgezellen naar de aarde.
Ook
Arthur C. Clarke's "2001, a space odysse" hoort genoemd te worden. Het
boek is ook prachtig verfilmd met als muzikaal thema de wals
die nooit ontbreekt in het Nieuwjaarconcert in Wenen: "Die
Schöne Blaue Donau".
Hal
Clement's In twee fasen water en Iceworld zijn verhalen die heel
geloofwaardig zijn uitgewerkt rond reeële thema's zoals een
planeet met zwaartekracht die tig maal groter is dan die van de
aarde. Frederick Pohl's Sagittarius YY en Gateway horen zeker ook in
dit rijtje thuis.
Echt humoristisch is de Doodsstrijd trilogie van
Harry Harrison.
De
vermelde namen wekken licht de indruk dat er weinig nederlandse sf
auteurs zijn. Dat is dan onterecht. We hebben Wim Gijssen, een heel
productieve schrijver, maar ook Peter Schaap, Taïs Teng en zelfs
de bekende vroegere disc-jockey Ad Visser. Die heeft ook een prima sf
boek op
zijn naam staan: Sobriëtas. Destijds uitgebracht in combinatie met
een lp met goede muziek. Maar waar die is gebleven? Jij hebt hem niet
toevallig nog liggen?
Dat
een hobby steeds verder uitloopt blijkt wel. Vorig jaar heb de cursus
Sterrenkunde voor beginners gedaan bij de bekende wetenschapsjournalist
Govert Schilling. Als er een interessant onderwerp is, ga ik ook wel
naar de Sterrenkundige Vereniging Huygens of Sterrenwacht Spnnenborgh
in Utrecht.
Inmiddels is mijn naam ook op de planeet Mars bekend. Er was een actie
van NASA rond de lancering in mei 2018 van de lander Insight. Je kon je
inschrijven voor een boardingpass. Leuke actie. Als extra werd dan je
naam op een chip gezet die met de marslander werd meegegeven.
Onder de pas de eerste goede foto van Mars, gemaakt door de lander. Ik
voel daar wel "iets" bij! Sentimenteel? Nee, zeker niet, er komt een
moment in de misschien wel niet al te verre toekomst, dat de verkenning
van Mars heel belangrijk blijkt te zijn voor onze toekomstige
generaties.
